Gözümüz aydın nur topu gibi bir organımız oldu, öyle böyle değil tüm organlarımıza hükmeden bir organ hemde...ismini de android koyduk. Biraz robotik ama zaten bizi de robot yapan bir organ bu! adı da pek tuhaf kaçmamış işin gerçeği.
Evet, bu akıllı telefonlar hayatımıza öyle girmiş ki bağımlı hale gelmişiz hatta bağlamışız bedenimize. Aslında bağımlılığımız telefona değil bu telefondaki android denen sanal belleğe.
Oyunlar, sanal sosyal ortamlar, sanal dostluklar ve hatta hayalet sevgililer... Kaptırmış gidiyoruz kendimizi... Belleğimize, benliğimize, kalbimize, beynimize, gözümüze, kulağımıza ve hatta duygularımıza hükmeder olmuş bu sanal bellek, Android! Çevremizdeki gerçek hayatı göremez olmuşuz, gerçek dostluklar kuramaz olmuşuz. Hatta dibimizdeki güzelin bile farkına varamadan androide aşık olmuşuz. Aşkımız, sevdamız, dostlarımız uçmuş gitmiş.
Nur topu gibi masallah...insanı öyle bağlıyor ki evlat kadar tatlı desek yalan olmaz, kim bilir bazıları için evlattan bile kıymetli belki de! Öyle olmasa elimizden düşer di değil mi?
Neyse bazen de işe yaramıyor değil aslında canım, o kadar da hakkını yemeyelim bu organımızın. Faydalarınıda görüyoruz ara sıra, onun vasıtasıyla onu tanıtıyorum sizlere en azından.
Ha, bu arada organ bağışı falan yaparsanız bu organınızı bağışlamayın sakın!
Neme lazım, yaşayacak olanı da gömersiniz sanal hayata...
Ailenizle, dostlarınızla, arkadaşlarınızla ve sevdiklerinizle muhabbetle ve ANDROİD siz kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder